تاثیر آموزش حسی- حرکتی بر بهبود فعالیت های پایه و کارساز روزمره ی زندگی در افراد مبتلا به سکته مغزی مزمن

مقدمه و اهداف  نقائص حسی یکی از عوارض شایع سکته مغزی است. عملکرد مناسب حس و حرکت نقش مهمی در فعالیت های روزمره زندگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر گذاری آموزش حسی- حرکتی بر فعالیت های پایه و پیشرفته روزمره ی زندگی در افراد مبتلا به سکته مغزی می باشد. مواد و روش ها در این مطالعه به صورت شبه تجربی از نوع قبل و بعد و بدون گروه کنترل ، 12 بیمار سکته مغزی ( 6 نفر همی پارزی راست، 6 نفر همی پارزی چپ) با میانگین مدت زمان گذشته از بیماری (16/13) 50/41ماه به صورت غیر احتمالی ساده انتخاب شدند. بیماران  به مدت 2هفته متوالی و 5 روز در هفته و 90 دقیقه در هر جلسه تحت  آموزش حسی _ حرکتی قرار گرفتند. قبل و بعد از پایان مداخلات، آزمون های شاخص بارتل، فعالیت های پیشرفته ی  روزمره ی زندگی نسخه لاتون، Functional IndePendence Measure(FIM) گرفته شد. یافته ها  طبق جداول آماری افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص بارتل قبل و بعد از آزمون با (007/0=P)، افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص لاتون قبل و بعد از آزمون با سطح معناداری (003/0= P)، افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص Functional IndePendence Measure  قبل و بعد از آزمون با سطح معناداری (002/0 =P)، به دست آمده است. نتایج تفاوت معنی داری را در آزمون های شاخص بارتل ، لاتون  و آزمون FIM قبل و بعد از درمان با میزان005/0